سفارش تبلیغ
صبا ویژن

وبلاگ طنز کاکتوس

 

میان او و حقّ انگاشتن باطل، جدایی می اندازد [امام صادق علیه السلام ـ درباره گفته خدای « بدانید که خداوند میان انسان و دلش جدایی می اندازد» فرمود]

 
 

مدیریت| ایمیل من

| خانه

پایین

?کاکتوس

یکشنبه 86/1/26  ساعت 12:48 عصر

وصیت نامه

ای دوستان وصیت میکنم برای اهل ظهور از طرف من اهل قبور ...

:.

قبر مرا نیم متر کمتر عمیق کنید تا پنجاه سانت به خدا نزدیکتر باشم.

بعد از مرگم، انگشت‌های مرا به رایگان در اختیار اداره انگشت‌نگاری قرار دهید.

به پزشک قانونی بگویید روح مرا کالبدشکافی کند، من به آن مشکوکم!

ورثه حق دارند با طلبکاران من کتک‌کاری کنند.

عبور هرگونه کابل برق، تلفن، لوله آب یا گاز از داخل گور اینجانب اکیدا ممنوع است.

بر قبر من پنجره بگذارید تا هنگام دلتنگی، گورستان را تماشا کنم.

کارت شناساییم بت دو قطعه عکس مرا لای کفنم بگذارید، شاید آنجا هم نیاز باشد!

مواظب باشید به تابوت من آگهی تبلیغاتی نچسبانند.

روی تابوت و کفن من بنویسید: این عاقبت کسی است که زگهواره تا گور دانش بجست.

دوست ندارم مردم قبرم را لگدمال کنند. در چمنزار خاکم کنید!

کسانی که زیر تابوت مرا می‌گیرند، باید هم قد باشند.

شماره تلفن گورستان و شماره قبر مرا به دختران بیکار ندهید.

گواهینامه رانندگیم را به یک آدم مستحق بدهید، ثواب دارد.

کله مرغ برای سگها یادتون نره چون گناه دارند گشنه بمونند.

بجای عکسم روی آگهی ترحیم کارت معافیم رو بزارید.

در مجلس ختم من گاز اشک‌آور پخش کنید تا همه به گریه بیفتند.

از اینکه نمی‌توانم در مجلس ختم خودم حضوریابم قبلا پوزش می‌طلبم و خواهش میکنم پشت سرم حرف در نیارید.

التماس میکنم کفنم را از یک پارچه مارکدار انتخاب کنید تا جلوی آدمهای گه تازه به دوران رسیده کم نیاریم.

به مرده شوی بگویید مرا با چوبک بشوید چون به صابون و پودر حساسیت دارم.

چون تمام آرزوهایم را به گور می‌برم، سعی کنید قبر مرا بزرگ بسازید که جای آتها هم باشد ... !!!


نظر شما( )
?کاکتوس

یکشنبه 86/1/26  ساعت 12:47 عصر

در اصل بقای ماده و انرژی گوید

در اصل بقای ماده و انرژی گوید

 

ابوالفضل زرویی نصرآباد

هست محکوم انقراض و زوال / هرچه جز ذات قادر متعال
همچنین معتقد، گروه زیاد / به بقای انرژی اند و مواد
زین جهت، قائلند اهل علوم / که انرژی نمی شود معدوم
بلکه چون سوخت یا که رفت هدر / خود مبدل شود به نوع دگر
اصل دیگر در این دیار و نظام / هست اصل بقای پست و مقام
فی المثل گر یکی مدیر شود / یا که یک دوره ای وزیر شود
نشود زان سپس سرآسیمه / چون که باشد مقام او بیمه
چه بسا یک مدیر اجرایی / شده اخراج و با توانائی،
گرچمن بوده است، گل شده است / صبح فردا، مدیرکل شده است!
خود به یک جو نرفته گر آبش / یا اگر خورده است زیرابش
طفلکی کرده است استعفا / شده وردست یک تن از وزرا
بعد از آن یا خودش وزیر شده / یا فلان سازمان، مدیر شده
شده برحسب میل، یا مقدار / ضابط و شهردار و استاندار
سیصد و شصت جا مؤسس شد / یا اقلاً وکیل مجلس شد
می شود، گر کند ز یاران قهر / عضو شورای روستا یا شهر
گر نشد بعد از آن مدیر و رئیس / می کند روزنامه ای تأسیس
تا بگوید که: راه، سد شده است / ای خدا، مملکت چه بد شده است!
می شود غالباً به این ترفند / دست او باز هم به جایی بند
                          
    ***

پسرم، خیر اگر که در سمت است / در مدیریت و معاونت است


نظر شما( )
?کاکتوس

یکشنبه 86/1/26  ساعت 12:43 عصر

شعر طنز

آیینه کم می آورد

                وقتی که لب می گشایی

باید هر روز

          هر کسی

                          برایت صدقه دهد ( آنهم به کمیته امداد)

                                                    و اسپند یادت را دود کند

تو خوب حرف می زنی

                          فقط نمی دانم که چرا وارونه ای

عقربه ی ساعت که مرا می چرخاند

                                     تو را تکان نمی دهد

کوهت را بخورم!


نظر شما( )
?کاکتوس

یکشنبه 86/1/26  ساعت 12:41 عصر

فرهنگ لغت اقتصادی

 


فرهنگ لغت اقتصادی

- وام(vam): آنچه به سادگی ندهند، از مزایای اولیه دارابودن بند پ، گفته شده برای ازدواج هم می‌دهند که در این مورد هدف (وام) اصلاً وسیله را توجیه نمی‌کند.

 

-‌ شهریه(shahrie): نوعی کابوس، وامصیبتا، تقاص درس نخواندن، درآمدزایی به شیوه کیوون، مثال نقض برای هر چقدر پول بدهی آش می‌خوری، آنچه در تعیین مقدار آن وجدان دیده نشود.

 

-‌ بیت‌المال(beytolmal): ارث بابا، مال از مابهتران، یکسری اموال عمومی با مصارف خصوصی، بیتی که به کاروانسرا تبدیل شده باشد. بعد از استفاده مسواک فراموش نشود!

 

-‌ پروژه(porozhe): طرحی که کلنگ آن را بر زمین زنند، محل مصرف بیت‌المال، فرصتی برای آزمون و خطا (مخصوصاً خطا!)، مصداق ضرب‌المثل عجله کار شیطان است، طرحی که تصمیم آن بعد از صرف یک غذای مفصل گرفته شود!

 

-‌ تورم (tavarom): قوز بالای قوز، نمک روز زخم، ماری که روی زندگی چنبره می‌زند، اسبی که مهار نشده باشد. برای مطالعه بیشتر بیشتر و آگاهی از نرخ واقعی تورم. ر.ک. شهریه

 

-‌ پول‌شویی(pool shooei): کسب درآمد از یک جاهایی (!) و خرج کردن در جای دیگر، دست به دست کردن پول با رعایت اصل شتر دیدی ندیدی، هنگام شستشوی دستی حتماً از دستکش استفاده شود.


نظر شما( )
?کاکتوس

یکشنبه 86/1/26  ساعت 12:40 عصر

از اون بالا معتاد می یاد!

ارژنگ حاتمی

 

رئیس پلیس مبارزه با مواد مخدر: امسال هیچ معتادی کنار خیابان نخواهید دید. (روزنامه قدس 16/1/86)

- سئوال اساسی: با توجه به جمله فوق «امسال» از کی شروع می شود؟

الف – یک سال بعد

ب - دو سال بعد

ج- قرن بعد

د -1 فروردین 1386

- چند راهکار برای دیده نشدن معتادان در کنار خیابان ها:

1- تمام خیابان ها را خراب کنیم، در اینصورت دیگر هیچ خیابانی و در نتیجه هیچ «کنار خیابانی» وجود نخواهد داشت، پس ممکن نیست هیچ معتادی «کنار خیابان» دیده شود!

2- از مردم بخواهیم از کنار خیابان ها رد نشوند و در صورت لزوم با چشم های بسته از کنار خیابان تردد نمایند.

3- می توان واژه خیابان را از فرهنگ لغت حذف و از این پس به خیابان هم «کوچه» گفت، در این صورت معتادان «کنار کوچه»ها دیده می شوند و نه «کنارخیابان»!

4- تمام معتادان را از کنار خیابان ها به داخل جوی های آب، خرابه ها و زیر پل ها منتقل نماییم!

5- امکانات لازم را در اختیار معتادان محترم بگذاریم تا بتوانند در تمام ساعات امسال در فضا سیر نمایند و بدین ترتیب فرصتی برای کنار خیابان ایستادن نداشته باشند.

بیت مرتبط: « از آن بالا باد می آیه، یک دانه معتاد می آیه، آهای آهای خشخاش، تو منو بی خانه کردی!»


نظر شما( )
?کاکتوس

یکشنبه 86/1/26  ساعت 12:38 عصر

آسمون ریسمون

                       آسمون ریسمون

                           

از غم و غصه ها دیگه  پیـــر شدیم           جون داداش! از جونمـون سیـرشدیم

 

دل فلک بــــــــه حالمــــــــون کبابه           اعصـــابمــــــون خط خطـی و خرابه!

 

تــو این هـــاگیر واگیر جنگ اعصـاب           زمونـــــه ی استـــرس و اضطــــراب

 

زیـر فشـــــــار مشکلات آش ولاش           جون واسه مون نمونده جون داداش!

 

آخه تا کی بـا شـوخی و بـــا خنده           زیر سبیلی در کنـــــه شعــــر بنده؟

 

آخــــــه تـا کی بــــــا دردای نهفته             آخـه تـــا کی بــا غمهـــا ی نگفته،

 

آخه تا کی میون غصــه هـــــا گـم             شعـــرای شـــاد بگـــم  برای مردم

 

مردمی کـه با شعــرمـن می خندن            در رو به روی غصـــه ها می بندن،

 

غمهــــای عاشقـونه مو می دونن؟            گریه هـــای شبونه مــو می دونن؟

 

با خبـــــــــــرن از دل ویـرون مـــن  ؟           از خوابــای تلـــخ و پریشـــون من؟

 

 وقتـی آدم اسیـر غصـه هــــا شه             سختــه بیاد  قاصــد شــادی باشه

 

غصه ها شو تـــو سینه پنهــون کنه           امـــــا بیــــاد لبــــا رو  خندون کنه

 

وقتیکـه تـــــوی دل اینـــــا رو گفتم            یهـــــــو صدایی از دلـــــــم شنفتم

 

فهمیدم این  وجدان مــــــن دوباره             برای مـــــــن پیغومی تـــــازه داره :

 

آی بوالفضول به من بگـو چت شده؟           که حرفات اینقـــد متفاوت   شده

 

گیرم که غصه هـــات شدن فراوون            شادی مردم چـی میشه عزیز جون؟!

 

اگــــــــه هـــــوای دل تــــــــو ابریه             قریـــــن   بی تــابی و بی صبریــه،

 

نذار که آفتابی شــــه توی شعرات            بشکنـــه بغضت تـــو گلوی شعرات

 

خیر ســـرت شاعــــــر طنـز گویی             برای مـــا خوشمزه چـــون هلویی

 

(هلو که نه! چونکه بـاریش وسبیل           جسارتـــا هستی شبیــــه نار گیل!)

 

 یـه مدتی عینهـو شکّــــــر شدی             یه کـــم گذش، برگ چغنـدر شدی

 

یـه دوره ای  لایــــق ای ول شدی             امـــــــــا حالا کدوی تنبــــل شدی

 

پاشنه تو ور بکش  بیـــا تـــو عرصه           بزن تـو کوچه هـــــای شادی پرسه

 

کاشکـی دلا از غصـــه ها جدا شن           با طنزتو لبــــا بـــــه خنده وا شــن

 

درسته کــــــــه درد و غمـات زیادن            دلت خوشه به مردمی کـــه شـادن

 

خنده و شــادی هم اگـــــه نباشه            در میره جــــون میشیم شبیه لاشه

 

حرفی بزن که شـاد بشــه دلامون            ور بپره تمـــــــوم غصــــــــه هامون

 

 تـــــا اینـــــارو شنیــــدم از درونم             گفتم : الهــــی دردتـــو بــــه جونم

 

قربون اون صدات ،راس میگی آره!           حرف حســاب میگـــن جواب نداره

 

حرف حســــاب تو منــو مُجاب کرد            پرسشــای مسخره مو جواب کرد!

 

 حرفـــــای  وجد انمــو کردم قبول             بازم شــدم همــــون  آقا بوالفضول

 

دوباره شـــوخ و  طنــز پرداز شدم             بـــــاز اومدم رو فــرم و طناز  شدم 

 

آسمـون و ریسمـون و میل و کاموا            بســـاط بافندگی شــــد روبـــــــرا

 

دیدم مـــــواد لازمش بــــــــه راهه            خب  اگـــه کــــاری نکنم ،  گناهــه

 

اگر چه ســـر در گـــــم  این کلافم            این دو تارو به همدیگـــه می بافم  

 

شمـــام سر رشته رو دنبــال کنین           باز بشینین بـا شعـــرمن حال کنین

 


نظر شما( )
?کاکتوس

شنبه 86/1/4  ساعت 6:22 عصر

ضرب المثلهای خری!!!

خر، آخور خود را گم نمیکنه !

خر، ار جل  ز اطلس بپوشد خر است !

خر است و یک کیله جو !

خر از لگد خر ناراحت نمیشه !

خر باربر، به که شیر مردم در !

خر به بوسه و پیغام آب نمی خوره !

خربیارو باقلا بار کن !

خر، پایش یک بار به چاله میره !

خر چه داند قیمت نقل و نبات ؟

خر خالی یرقه میره !

خر، خسته - صاحب خر، ناراضی !

خر خفته جو نمی خوره !

خر را با آخورمیخوره، مرده را با گور !

خر را گم کرده پی نعلش میگرده !

خر سواری را حساب نمیکنه !

خر، سی شاهی ، پالون دو زار !

خر کریم را نعل کردن !

خر که جو دید، کاه نمیخوره !

خر لخت راپالانشو بر نمیدارند!

خر ما از کرگی دم نداشت !

خدا خر را شناخت، شاخش نداد !

خر وامانده معطل چشه !

خر، که علف دید گردن دراز میکنه !

خر ناخنکی صاحب سلیقه میشود !

خر، همان خره پالانش عوض شده !

خریت ارث نیست بهره خداداده س !

خر گچ کش روز جمعه از کوه سنگ میاره !

خدا داده بما مالی، یک خر مانده سه تا نالی !

خری که از خری وابمونه باید یال و دمشو برید !

خر را جایی می بندند که صاحب خر راضی باشه !

خر دیزه است، به مرگ خودش راضی است تا ضرر بصاحبش بزنه !

خر را که به عروسی میبرند، برای خوشی نیست برای آبکشی است !


نظر شما( )
?کاکتوس

شنبه 86/1/4  ساعت 6:17 عصر

نامه یکی از محرومان جهان به رییس جمهور کشورمان

آقای رئیس جمهور-رئیس دولت کشور جمهوری اسلامی ایران به ما کمک کنید

 

ما نیز مسلمان هستیم و رو به سوی قبله ای که شما نماز میگذاریدنماز می خوانیم

 

شما طرفدار واقعی مستضعفان جهان هستید ما بعد از خدا امیدمان به شماست

 

شما به ستمدیدگان همه جهان نظر دارید ملت مارا هم فراموش نکنید

 

ما در تحریم قرارداریم و چند سالیست که دستمزد هایمان پرداخت نشده است

 

زندگی برای ما تنگ شده است ما از خانه هایی که نسل اندر نسل  پدرانمان

 

 مالک آن بوده اند رانده شده ایم .

 

ما گروگان گرفته شده ایم .

 

اغلب ازدواج نمیکنیم تا بچه های ما هم آواره نشوند .

 

ما آواره ترین مردم جهان هستیم و خانه بدوشی پیشهء ما شده است و

 

 تا دهه ها بعد که عمرمان قد نمیدهد امید سامان نداریم .

 

ما جنگ زده هم هستیم وشهدای زیادی را تقدیم اسلام و میهنمان کرده ایم

 

ما زادهء جنگیم و طراوت و کودکیمان را در زیر چکمه های متجاوزان جا گذاشته ایم

 

آقای رئیس جمهور کشور بزرگ و ثروتمند ایران

 

کمکمان کنید

 

ما یا شرمندهء فرزندانمان هستیم یا شرمنده ء خود دیگرمان و شب را

 

 با آرزوی داشتن حد اقل امکانات زندگی به صبح می رسانیم .

 

 ولی افسوس هر چه میگذرد ما بیشتر فراموش میشویم

 

دنیا هم مارا نمیبیند

 

شما ما را در یابید

 

و شادی را به ما هدیه کنید

 

آقای احمدی نژاد به ملت مظلوم ومسلمان ایران کمک کنید

 

ما جوانان اصلا کاری نداریم که حقوقمان هم پرداخت نشده باشد

 

میدانید ما اصلا خانه ای نداریم که از آن رانده هم شده باشیم

 

ما مستاجر این و آنیم و نسلهای گذشته ما را گروگان گرفته است

 

آقای رئیس جمهور کشور بزرگ و ثروتمند ایران

 

به ملت مظلوم ایران کمک کنید

 

به جوانان کمک کنید


نظر شما( )
?کاکتوس

شنبه 86/1/4  ساعت 6:13 عصر

داستان کوتاه

دم الاغ

  حاکم مملکت دستور داده بود که مردم در حفظ نسل الاغ‌ها کوشا باشند و خود نیز در امور مربوط به آن‌ها مو را از ماست بیرون می کشید، حتی خورد و خوراک حاکم با الاغ‌ها بود و همیشه یک دو جین الاغ در کنارش بودند.
    الاغ‌ها نه تنها در کاخ حکومتی احترام ویژ‌ای داشتند. بلکه با قوانینی که حاکم وضع کرده بود، آن‌ها در بیرون از کاخ نیز مورد احترام همه بودند. طبق دستور حاکم، تعرض به الاغ‌ها و ترساندن آن‌ها، موجب هفت سال و نیم محکومیت زندان می شد.
    رو در رو شدن و برخورد فیزیکی با الاغ‌ها 15 سال حبس داشت. براساس دستور حاکم، که به تمام شهرها و روستاها ابلاغ شده بود، اگر کسی الاغی را ببیند و به او احترام نگذارد، در صورت مشاهده‌ی مأمورین حکومتی، دستگیر شده و به صد ضربه شلاق بر کف پا و پنجاه ضربه، به کمر محکوم می‌شد.
     در گوشه و کنار، به جز مأمورین دولتی، افرادی را به عنوان خبر چین گذاشته بودند تا مواردی را که از چشم مأمورین پنهانی می‌ماند گزارش کنند. این افراد کیسه کیسه از قصر حکومتی طلا می‌گرفتند. به همین دلیل الاغ‌ها آنقدر در مملکت زیاد شده بودند که کسی جرئت نمی‌کرد، دهان باز کند و چیزی در مورد آن‌ها بگوید. در بازار اگر الاغی به بساط اجناس فروشنده‌ای نزدیک می‌شد، طبق قانون می‌توانست آن چه را که می خواهد بخورد. در این صورت نیز، نه تنها کسی حق تعرض به او را نداشت، بلکه فروشنده موظّف بود، مقداری از اجناسش - مثل بادمجان و کدو و ... - را بار الاغ بکند تا هر وقت جناب الاغ میل بفرماید از آن استفاده کند!
   و باز طبق دستور، اگر کسی از کنار الاغی عبور کند، هیچ بهانه‌ای در مورد این که الاغ مذکور را ندیده است، پذیرفته نیست و طبق قانون در چنین شرایطی ابتدا باید به الاغ سلام کند و اگر خوراکی به همراه داشت به او تعارف کند. پس از آن می تواند به راه خود ادامه دهد.
    قوانین ویژه‌ای برای الاغ‌ها وضع شده بود و آن‌ها جایگاه ویژه‌ای در جامعه داشتند و این امر بر هیچ کس پوشیده نبود. تعداد الاغ‌ها درکوچه و خیابان از تعداد آدم‌ها بیشتر شده بود و گاهی عبور و مرور آدم‌ها را دچار مشکل می‌کرد. الاغ‌ها فهمیده بودند که اوضاع بر وفق مراد آن‌هاست، بنابراین هر کاری که دلشان می‌خواست بدون ملاحظه انجام می‌دادند و بسیار دیده می‌شد که وظایفی را که باید یک الاغ داشته باشد، به طور کلی فراموش کرده‌اند.
    اگر کسی با دیدن الاغی، برای نگاه داشتن او از اصواتی نظیر، هُش و چُش ... استفاده می‌کرد یا به هر طریقی مانع از حرکت او می‌شد، به محض خبر دادن خبر چین‌ها، قانون به شدت با آن شخص برخورد می‌کرد و مأمورین دولت خبر آن را برای آگاهی و عبرت مردم در همه جا پخش می‌کردند ...
فردی که به الاغ‌های ما بی احترامی کرده بود به نام ... و نام خانوادگی ...
به 15 سال زندان و 15 سال تبعید محکوم شد...
به جای الاغ‌ها، آدم‌ها گاری‌ها را می‌کشیدند و الاغ‌ها داخل آن نشسته بودند. و به جای الاغ‌ها، آدم‌ها بار می‌بردند.
   الاغ‌ها به کارهایی مشغول بودند که پیش از آن اغلب آن‌ها کار آدم‌ها بود.
مردم باید مالیات می‌پرداختند، مالیاتی که عواید آن در راه آسایش الاغ‌ها صرف می‌شد وجه مالیات را به شماره‌ی ویژه‌ی الاغ در یکی از بانکهای دولتی واریز می‌کردند. الاغ‌ها سر از پا نمی‌شناختند میلشان می‌کشید انجام می‌دادند. مردم از شدت توجه به الاغ‌ها و و تخصیص امکانات برای آن‌ها، رفته رفته ضعیف‌تر و گرسنه و گرسنه‌تر می‌شدند. کم‌کم از گوشه و کنار زمزمه‌های اعتراض آمیر شنیده می‌شد: چگونه از دست این الاغ‌ها نجات پیدا کنیم؟ و ... اندک اندک
موج اعتراضات گسترش پیدا کرد، صحبت اصلی مردم درباره‌ی مشکلاتی بود که الاغ‌ها برای آن‌ها به وجود آورده و همه جا بحث بر سر اوضاع ناگوار پیش آمده بود.
روزی دانشمندی پیدا شد و پیشنهاد داد که: من می‌توانم شما را از دست این الاغ‌ها نجات بدهم ...
مرد دانشمند در جواب گفت: شما به جزئیات آن، کاری نداشته باشید و اگر می‌خواهید دوباره روی آرامش را ببینید به آن چه که می‌گویم گوش کنید: از امروز به محض دیدن هر الاغی دمش را ببرید!
     مردم خسته شده بودند و دیگر از دست الاغ‌ها جانشان به لب آمده بود. به همین دلیل از پیشنهاد مرد دانشمند با روی باز استقبال کردند و از همان روز، هر کجا الاغی دیدند دمش را بریدند. کوچه‌ها پرشد از الاغ‌های دم بریده. حکومت، قوانین سختی را برای کسانی که دم الاغ‌ها را می‌بریدند وضع کرد، اما مردم چنان با هوشیاری و رعایت جوانب احتیاط دست به این کار می زدند که مأمورین دولتی، نمی‌توانستند حتی یک تن را به این جرم دستگیر کنند.
    مردم با دیدن الاغ‌های دم بریده و قیافه ی مسخره‌ی آن‌ها پنهانی و زیر لبی می‌خندیدند.
همه‌ی دم‌ها که بریده شد، مرد دانشمند گفت: حالا نوبت گوش‌های آن‌هاست، باید گوش‌های آن‌ها را ببرید! این بار مردم قیچی به دست راه افتادند و هر جا الاغی دیدند گوشش بریده مردم با دیدن خرهای دم بریده و گوش بریده با جرئت بیشتر و این بار آشکارتر می‌خندیدند.
باز هم افراد حکومتی نتوانستند حتی یک نفر را به این جرم دستگیر کنند.
مردم بار دیگر به سراغ مرد دانشمند رفتند و پرسیدند: حالا باید چه کار کنیم؟
    دانشمند گفت: ماشین‌های اصلاح را برمی‌دارید و می‌افتید به جان الاغ‌ها می تراشید تا کاملاً بی مو و طاس بشوند. مردم ماشین‌های اصلاح را برداشتند و هر جا الاغی دیدند شروع کردند به تراشیدن کرک  و پشم آن‌ها، کوچه و بازار پر شد از الاغ‌های دم بریده و گوش بریده و بی مو. الاغ‌ها قیافه‌های بسیار مضحکی پیدا کرده بودند و کسی نبود که با دیدن آن‌ها بتواند جلوی خنده‌اش را بگیرد.
رفته رفته ترس از حکومت و احترام به الاغ‌ها فراموش شد، مردم در کوچه و خیابان و میدان‌ها با دیدن الاغ‌ها، چنان قهقهه‌ای سر می‌دادند که دیگر کسی نمی توانست آرامشان کند، خنده ... خنده و خنده ...
سرانجام، حاکم همراه تعدادی از الاغ‌ها و کره الاغ‌ها که دورش را گرفته بودند مملکت را ترک کرد و رفت ...


نظر شما( )
?کاکتوس

شنبه 86/1/4  ساعت 6:1 عصر

سال نو مبارک

میدونم فرمالیته هستش !

اگه هواتون بهاریه

اگه دلتون با یه آهنگ موزون میتپه

اگه می تونین شبو هشت ساعتو با آرامش بخوابین

پس همیشه عیدتونه دیگه !

دیگه تبریک گفتن نداره

ولی اگه هواتون هنوز پاییزیه !

و دلتون- تالاپ- تالاپ- شالاپ- خالاپ- فس -  میتپه !

و صبحو مثل کتک خورده ها از خواب پامیشین

انگار که تو چشاتون پر شنه!

باید دعاتون کرد که :

عیدتون مبارک باشه

و دلتون بهاری

و سال نو تون بهتر !

همین


نظر شما( )
<      1   2   3   4   5      >

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

روزه گرفتن بعضی ها ...!
لباس فرم
هدفمند کردن یارانه ها
طنز نوروزی
مونتاژیات ادبی !
آنفولانزا
دوبیتی طنز
انواع پیغامگیر… گوش کنید!!
مجموعه شعر طنز...8
مجموعه شعر طنز...7
[عناوین آرشیوشده]

بالا

  [ خانه| مدیریت| ایمیل من| پارسی بلاگ| شناسنامه ]

بازدید

218782

بازدید امروز

3

بازدید دیروز

33


 RSS 


 درباره خودم


 لوگوی وبلاگ

وبلاگ طنز کاکتوس

 اوقات شرعی

 فهرست موضوعی یادداشت ها

 آرشیو

بهار1388
زمستان1387
پاییز 1387
بهار1387
پاییز1386
تابستان1386
بهار 1386
زمستان 1385
پاییز 1385
تابستان 1388
پاییز 1388

 لینک دوستان

با هم بخندیم ولی به هم نخندیم!!!
طنز نوشته های من
از قلم اندیشه تراوش می کند
یادداشت های من
کوراب
بازتاب نفس صبحدمان
حسین پناهی
دست نوشته های پراکنده من
شبکه علمی کشور

اشتراک