نبود آن کلّه خر در حد یک دام // اگرچه نام نحسش بود صدام کجا دامی کند این گونه کردار؟ // کجا کرده بُزی این گونه رفتار؟ بز و بره همیشه رام هستند// مطیع و ساکت و آرام هستند و سرگرم چرا در دشت و صحرا // وجست و خیز از اینجا به آنجا وحتی گاو هم این گونه خر نیست// به فکر فتنه و این شور و شر نیست ولی این جانور، مغرور و خونخوار// به صد دام منیّت شد گرفتار شرور و سرکش و بی رحم و جانی// شعارش، حیله کن تا می توانی اگرچه او به روز عید قربان// چو دامی از تنش بیرون بشد جان ولی قطعاً چو دد بود او نه چون دام// همیشه فکرریو و حیله ودام به آن دامی که او افکند در راه// گرفتار آمد و شد در ته چاه بُوَد قانون «جاوید» طبیعت// چنین فرجام، تا گیریم عبرت
