- دانش آموزان را به ترک تحصیل ترغیب کنید. آن ها را از عواقب درس خواندن آگاه کنید. به آن ها واقعیت ها را بگویید. به آن ها بگویید که چه انسان هایی با مدارک بالا از بیکاری راهی تیمارستان شده اند. به آن ها توصیه کنید از همین سنین نوجوانی جذب بازار کار و حرفه شریف دلالی شوند. آن ها را متوجه این قضیه کنید که حتی داشتن سواد خواندن و نوشتن می تواند چه تاثیرات منفی در آینده آن ها بگذارد.
- با دانش آموزان خود طوری برخورد کنید که جرات نفس کشیدن را هم سرکلاس شما نداشته باشند. در صورت شنیدن صدای نفس شان با برخورد فیزیکی آن ها را به بیرون از کلاس هدایت کنید. در این کار آنقدر پیش بروید تا کلاس شما خالی شود و آرامش و سکوت به کلاس برگردد.
- روش های جدید اداره کلاس و تدریس با اینکه روش های خوبی هستند ولی به درد خواهرِ پدر همان خارجی ها می خورد. سعی کنید به سنت ها وفادار باشید. از فلک و دیگر لوازم تدریس سنتی از جمله لوحه های گلی و فلزی و ترکه انار غافل نشوید. بگذارید دانش آموزان از همان کودکی طمع سنت را بچشند و با آن بزرگ شوند.
- از غیبت های مجاز و غیر مجاز خود نهایت استفاده را ببرید اصولاً دانش آموزان به معلمانی که از غیبت های خود به خوبی استفاده نمی کنند علاقه ای نشان نمی دهند. تنها روزهایی که حضور شما الزامی است، روزهای قبل و بعد از روزهای تعطیل رسمی است چون توجه و نظارت بازرسان سازمان در این روزها به شدت افزایش می یابد.
- برای این که دانش آموزان درس شما را جدی بگیرند، نیاز نیست خوب درس بدهید یا سخت گیری کنید، فقط نمره ندهید. هر چقدر نمرات آخر ترم شما پایین تر و هر چقدر نمره های تک رقمی کلاستان بیشتر باشد، درس شما مهم تر به نظر می آید.
- سوال های پایان ترم را دست نویس و ناخوانا در اختیار دانش آموزان قرار دهید تا نتوانند جواب صحیح بدهند. سعی کنید سوال هایی بدهید که جواب هایش نه تنها توی کتاب بلکه هیج جای دیگری پیدا نشود. با این کار خلاقیت را در دانش آموزان خود تقویت می کنید
- با شغل معلمی به هیج جا نخواهید رسید. به شغل دوم و سوم، مسافر کشی، دلالی و بساز و بفروشی بپردازید ! تلفن همراهتان را همیشه روشن نگه دارید. با همین تلفن کوچک، کارهای بزرگی می توانید انجام دهید. سرکلاس به جای درس دادن، می توانید معامله های میلیونی جوش دهید. به سه دلیلی که برای آن معلم شده اید بیشتر بها دهید، همان سه دلیل: تیر، مرداد و شهریور.
|
