آدمت نیستم آنقدر که حوا باشی
عاشقت هم نشدم، هر چه که زیبا باشی
چقدر حرف تو را شب همه شب گوش کنم؟
بچه ات نیستم آنقدر که بابا باشی
لیلیا! وقتی مجنون به تو عاشق شده بود
فکر میکرد که اینقدر هیولا باشی؟
فکر می کرد که با آنهمه آوازه حسن
صاحب اینهمه پهنا و درازا باشی؟
اینهمه شهد و شکر کز سخنت می ریزد
حدس باید بزند بچه بالا باشی
مرغ باغ ملکوتی، برو و حرف نزن
حیف باشد که چنین بسته دنیا باشی
حیف باشد که در این تیمچه سود و زیان
تابع قاعده عرضه-تقاضا باشی
من به همراه تو می آیم تا قله قاف
چه بسا آنطرفش هم، تو اگر پا باشی
*
عذر می خواهم اگر سوژه طنزت کردم
بخدا فکر نمی کردم اینجا باشی.
|