یکشنبه 85/12/20  ساعت 10:0 صبح

درد مشترک

درد مشترک

ارژنگ حاتمی

من و خروس هر دو

یک درد مشترک داریم

هر دو پی مرغیم و نمی یابیم

هر دو از کم یابی مرغ نالانیم

و خسته از این همه گشتن

خروس می خواهد

پیدا کند یاری برای تمام عمر

و من می خواهم

تنها یک شب با شکمی سیر سر بر بالین بگذارم

من و خروس می گردیم

گرسنگی آزارم می دهد

نگاهی به چهره نه چندان معصوم خروس می کنم

به راستی مزه ی خروس با مرغ فرقی می کند؟!

چرا این فکر تا الآن به ذهنم نرسیده بود ...

کارد را بر می دارم

خروس ناباورانه من را می نگرد ...

دیگر من و خروس آن درد مشترک را نداریم!

لیست کل یادداشت های این وبلاگ