پنج شنبه 85/9/30  ساعت 7:31 عصر

مناجات نامه

پنج شنبه 85/9/30  ساعت 7:30 عصر

چند شعر کوتاه بی ربط!

چند شعر کوتاه بی ربط!

1)    وعده ها را می دهند و پاچه خاری می کنند
       وقـت کـار و کـوشـش آید بچه داری می کنند
       چـون زمـان نـصب آیـد گرگ ها، بز می شوند
       چــون زمـان عـزل آیـد، گـریــه زاری می کنند

2)    پرمـایـه شو ای شعر کـه بی مایه فتیر است
       پختانـده شو ای طنز که خـاگینه خمیر است
       بس کـن همـه هـزلانـه سخـن گفتن و راندن
       چون هزل قوی مد شده، الآنـه کـثـیـر اسـت
       رو سـوی هـدف، بــی هـدف ایـنقدر مزن زور
       اتـلاف مـکـن وقـت گـرانـمـایـه کـه دیــر است  

3)       خوشا آنان که چشم سر ندارند       دل رنــجـیــده و پــنــچــر نـدارنـد
          خـوشـا آنـانـکـه درد مـمـلکت را       نـمی بـیـنـند و درد ســر نـدارنــد

پنج شنبه 85/9/30  ساعت 7:29 عصر

یلدا شده

سه شنبه 85/9/28  ساعت 6:0 عصر

!!دانشگاه آزاد و درس

دعای پاس کردن درس:
الهی ادرکنی پاسا ترمی به نمرتی

 دهی و دوازدهی و حفظا من مشروطی

و فلجا استادی و لغوا امتحانی بحق

برفا و آلودگی جوا این دعا رو امشب

به همه توصیه کن و تا آخر ترم دیگه

درس نخون مطمئن باش جواب

 میگیری ...شک نکن...  

سه شنبه 85/9/28  ساعت 5:55 عصر

!مشکلها

سه شنبه 85/9/28  ساعت 5:44 عصر

رنگِ سال !

شنبه 85/9/25  ساعت 5:19 عصر

شعر آزاد !

شعر آزاد !

برای دانشگاه آزاد... !

در پشت این میز
ما در خیال وضع خیط و پیط خویشیم؛
یعنی که اینجا
در این اتاق سرد و نمناک
شادان و شنگولیم از گفتار استاد
اینجاست دانشگاه آزاد !
***
ما در خیال مدرک بی مصرف خویش
آینده تابان کشک آلود خود را
-آرام، آرام-
در این تجارتخانه معروف و گمنام
چشم انتظاریم
چوخ بیقراریم!
***
ماییم مردان فرار از تانک و از تیر
آینده ساز مرز و بومی شیر تو شیر
کمبود امکانات و کشک و قند و چایی
بی اعتدالی، نارسایی
الحق چه خوش گفته « ابو المجد سنایی »«1»
« ای دل بلا، ای دل بلا، ای دل بلایی ! »
***
ما از تبار سنگ پاییم
از سرزمین « اسب ابلق، سم طلا» ییم !
پادر هواییم !
آه ای رئیس کل دانشگاه آزاد
در جیب من دیگر نمی یابی پشیزی
از لطف سرکار
من غوره ای بودم، ولی گشتم مویزی !
آیا میان آنچه در زنبیلتان است،
هنگام ثبت نام در آغاز هر « ترم »
چیزی به نام « رحم » یا « انصاف » هم هست ؟!
***
طرح جدید « علم بازار شبانه » (!)
ما را ز شکوا کرد مأیوس !
لبهایمان را مثل « زیپی » روی هم دوخت
صد جایمان سوخت !
آه ای بزرگانی که اندر رأس کارید
وقتی که روز اول ترم
شهریه ها را می شمارید،
آنگه که خوشحالید و شنگولید و دلشاد
آهسته زیر لب بگویید:
« بیچاره دانشجوی دانشگاه آزاد ! »
« بیچاره دانشجوی دانشگاه آزاد ! »

***
پاورقی:
«1»- نام شاعر عماد خراسانی است!

منتها اگر: عماد روستایی

 یا پارسایی یا یک چیز دیگری در همین

مایه ها بود، ما مجبور

 نمی شدیم اسم شاعر دیگری را بیاوریم!

 البته رعایت قافیه،

 مهمتر از این حرفهاست و اهل تحقیق،

 همین کار ما را می توانند

 به عنوان یکی از صناعات ادبی محسوب بفرمایند!

شنبه 85/9/25  ساعت 5:1 عصر

ای تلویزیون

ای تلویزیون

ای «سی ان ان»!
ای «فاکس نیوز»!
ای کانال های چرت!
ارواح عمه تان کانالید شما؟
شما کانال های چرتی هستید
چون مجریتان وقتی می خندد معده اش را به ما

نشان نمی دهد!
شما آشغالید چون مثل شبکه های ایرانی،

«بیست و دو و سی»

ندارید
بیست و دو و سی که خوب است،

«بیست و سی» هم ندارید
شما چرتید چون بین پیام های بازرگانی،

 آگهی پخش نمی کنید

 (آن موقع که شعر را نوشتم این عبارت

هنوز تکراری نشده بود.

 یعنی در حدی نبود که رضا رشید پور در هر

اجرایش بگوید!)
شما آشغالید چون ترویج فرهنگ غلط نمی کنید
چون ملت را مصرف گرا بار نمی آورید

بیا ای سی ان ان
بیا ای مالک «سانتیاگو» تا «آتن»
بیا ای فاکس نیوز
ای فاتح شب و روز
بیا به صراط مستقیم
بیا به جای مستند های بی نظیرت
و به جای فیلم های داغ اکران نشده ات
1000 بار «شعله» را نشان بده
و 100 بار «مادر» را
بیا و رو بیاور به ضد ارزش ها
«عروس فراری» مگر چه کم دارد از

«آقا و خانم اسپیت»؟
«لیلا» مگر چه کم دارد از «سوفیا»؟
و «مهناز» مگر چه کم دارد از «آنجلینا»؟
مگر«جواد» ها مرده اند که «جرمی بیدل»

را مجری برنامه های

زنده ات می کنی؟

شنبه 85/9/25  ساعت 4:52 عصر

کراوات

کراوات

برخلاف آنچه اکثر مردم فکر می کنند، کلمه کراوات، با آنکه در

آن What دارد ولی به ‌هیچ ‌وجه یک جمله پرسشی نبوده و

معنی آن «ناشنوایان چی چی؟» نمیباشد.

کراوات درغروب یکی از روزهای سرد سال 1812 میلادی

 (حدودای 6 و 7 )‌ توسط »جرج کراوات« کشف شد و هنوز

هم ادامه دارد!

اما کراوات پارچه‌ای بود که دور گردن میچرخاندند و از زیر

گردن آویزان می کردند. چراشو خدا میدونه! کراوات که در

فرهنگستان پارسی به آن «دراز آویز زینتی»‌ میگویند ، تا

حدودی بیانگر نحوه تفکر افرادی است که آنرا بر گردن خود

میبندند. ریشه این کلمه از : کلاوات، کلافات ، کلافه‌ها ، کلافه

 شدم ، ‌خفه‌ام کردی ، ‌این چیه دور گردنم انداختی؟ ، برگرفته

شده که خود بیانگر معنی و نحوه استفاده آن میباشد.

کراواتها اولاش تهاجم فرهنگی نبودند. بعداها یواش یواش

تهاجمشان بیشترتر شد! بعضی از کراوات‌ها خیلی دیگه

شورش رو در آورده‌اند و خیلی تهاجم فرهنگی هستند.

پنج شنبه 85/9/23  ساعت 12:48 عصر

خنده بر هر درد بی درمان دواست.

محققان انگلیسی می گویند صدای خنده دیگران ما را به خنده وا می دارد.

 به گزارش سی بی اس نیوز ، دکتر سوفی اسکات استاد انستیتوی نوروساینس شناختی

کالج دانشگاهی لندن می گوید این گفته که " بخند تا دنیا به رویت بخندد " یک

 واقعیت است.
گروه تحقیقاتی دکتر اسکات به این نتیجه رسیده است که با شنیدن صدای خنده

، نواحی از مغز انسان که خنده و لبخند را کنترل می کند فعال می شوند.
این محققان برای 20 فرد سالم با قدرت شنوایی خوب صدای خنده پخش کردند.

 در حین شنیدن این صدا اسکن های مغزی با استفاده از M.R.I تهیه شدند

لیست کل یادداشت های این وبلاگ